Klinika stomatologiczna Zabrze
az przyczynach ich ewentualnego odrzucenia.
Implantoprotetyka stomatologiczna - odbudowa uzębienia na implantach, pozwala na osiągnięcie trwałego efektu estetycznego i na poprawę zaburzonej, poprzez utratę zębów, mechaniki narządu żucia1. Do tej pory nie udało się jednak stworzyć implantu będącego w stanie idealnie odtworzyć funkcjonalność własnych zębów. Zabieg ten jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, kilkuetapowo. Może obejmować całość jamy ustnej, bądź pojedynczy ubytek. Podstawowym materiałem, z którego wykonywane są implanty stomatologiczne jest tytan (ze względu na swoją biokompatybilność - nie jest rozpoznawany przez organizm jako ciało obce). Atrakcyjna jest relacja ceny leczenia do uzyskanych korzyści i alternatywnych możliwości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Implantologia
az przyczynach ich ewentualnego odrzucenia.
Implantoprotetyka stomatologiczna - odbudowa uzębienia na implantach, pozwala na osiągnięcie trwałego efektu estetycznego i na poprawę zaburzonej, poprzez utratę zębów, mechaniki narządu żucia1. Do tej pory nie udało się jednak stworzyć implantu będącego w stanie idealnie odtworzyć funkcjonalność własnych zębów. Zabieg ten jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym, kilkuetapowo. Może obejmować całość jamy ustnej, bądź pojedynczy ubytek. Podstawowym materiałem, z którego wykonywane są implanty stomatologiczne jest tytan (ze względu na swoją biokompatybilność - nie jest rozpoznawany przez organizm jako ciało obce). Atrakcyjna jest relacja ceny leczenia do uzyskanych korzyści i alternatywnych możliwości.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Implantologia
edytuj kod, encyklopedyczna definicja
Ząb człowieka zbudowany jest z kolejnych warstw tkanek:
Korona pokryta jest szkliwem, które jest najtwardszą tkanką w organizmie (5 w skali Mohsa, natomiast odporność na zgniatanie wynosi 100-380 MPa). W 96-98% stanowi go materia nieorganiczna, głównie fosforan wapnia w postaci dihydroksyapatytu (Ca10(PO4)6(OH)2), który nadaje szkliwu niezwykłą twardość. Pozostałe 2-4% szkliwa stanowią związki organiczne (substancja międzypryzmatyczna) i woda.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka
dens – ząb l.mn
Zęby człowieka (łac. dens – ząb, l.mn. dentes) – złożone, twarde twory anatomiczne w jamie ustnej. Stanowią element układu trawienia służąc do odgryzania kęsów i rozdrabniania pożywienia.
Zęby człowieka charakteryzują się: difiodontyzmem (fizjologicznie występują zęby mleczne i zęby stałe), tekodontyzmem oraz heterodontyzmem.
Dziecko o pełnym uzębieniu mlecznym ma 20 zębów (10 w żuchwie i 10 w szczęce) – 8 siekaczy, 4 kły i 8 trzonowców. Jego wzór zębowy można więc przedstawić następująco:
Siekacze służą do odgryzania kęsów, kły do chwytania, przytrzymywania i rozrywania pokarmu, a przedtrzonowe i zęby trzonowe do jego miażdżenia i rozcierania ułatwiając również tym samym kontakt α-amylazy z pokarmem.
Oprócz wzoru zębowego zęby człowieka charakteryzuje zgryz. Prawidłowo wszystkie zęby są ułożone w odpowiedniej kolejności i w specyficznej wzajemnej relacji gwarantującej najlepsze pełnienie przez nie swej funkcji przy jak najmniejszym wysiłku oraz obciążaniu narządu żucia (stawów i mięśni). Na prawidłowy zgryz składają się takie czynniki jak nagryz pionowy, nagryz poziomy, symetria łuków zębowych i inne.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zęby_człowieka